Opowieść o „ Normalności” przedstawiona na przykładzie dwóch obcych sobie osób, bez imienna kobieta i mężczyzna, ona jest kobietą pracującą poszukującą akceptacji w drugiej osobie, on jest artysta, odciętym od realnego świata, skupionym na sobie. Obie osoby są sobie całkiem przeciwne, dlatego z dwóch innych stron zmagają się ze wspólnym tematem tytułowej normalności, a na pewno tego co jest dla nich i ich otoczenia normalne. Pięć scen przedstawiających osobne historie po to aby w ostatniej skonfrontować ze sobą dwa przeciwne światy. Każda z hisotri przerwana wypowiedziamy na temat, wolną rozmowa o normalności i jej odmianach. Czy bycie normalnym jest złe, czy dobre ? Posiada swoje cechy i przymiotniki ?

 

Początek czegoś całkiem nowego dla mnie ! 

mSkwara